Җирле шагыйрәбездән шигъри бүләк

Мәхәббәт учагы
Әби-бабайлардан килгән,
Гасырлар үтеп, безгә.
Мәхәббәткә тугры булсаң,
Тап төшмәс һич тә йөзгә.
Мәхәббәт учагы янса,
Суык кышлар куркытмас.
Сөйгән ярым кочагына
Җил дә үтеп керә алмас.
Кайнар кочагыңда йоклыйм,
Башым синең күкрәктә.
Мәхәббәт учагы дөрләп
Яна, сүнми йөрәктә.

Чын мәхәббәт - гомерлек
Берәү бирде миңа сорау:
“Чын мәхәббәт буламы?” – дип
Каршы аңа җавап бирдем:
“Сөя белсәң, бар ул,” – дип.
Җаның-тәнең белән сөйсәң,
Чын мәхәббәт гомерлек.
Кеше хисләреннән көлсәң,
Бу була зур җүләрлек.
Бәгырь-йөрәгеңә тия,
Мәхәббәт ул саргайта.
Әгәр җавапсыз да булса,
Тиз арада картайта.
Төпсез дәрья сыман тирән,
Сихерли зәңгәр күзе.
Кояш чыккан кебек балкый,
Нур сибә көләч йөзе.
Бәхет, шатлык, сөенечләр
Урап-урап алсыннар.
Гашыйк булган парлы ярлар
Ныклы гаилә корсыннар.

Ышыкланам артыңа
Кар бураннар булган чакта,
Ышыкланам артыңа.
Гади дә син, намуслы да,
Тугры сөйгән ярыңа.
Җил-давылдан ышыгым син,
Куеныңа сыенам.
Эштә бераз тоткарлансаң,
Белмим, нигә юксынам.
Күләгәңә яшеренәм,
Җәйге челлә кыздырса.
Кочагыңда мин җылынам,
Кышкы салкын туңдырса.
Яшен яшьнәп, яңгыр яуса,
Куеныңа сыенам.
Яңгырдан соң кояш чыкса,
Нурларында коенам.
Көзге ачы җилләр иссә,
Ышыкланам артыңа.
Озын гомер, сәламәтлек
Телим сөйгән ярыма.