Шигъри тәлгәшләр

Онытмагыз солдат кадерен!
Мин хәтерлим, әткәй, сине
Әнкәй белән озаткан көнне.
Кочагыңа алып, чәчем сыйпап,
“Улым, нык бул”, - дигән сүзеңне.
Белдек кыска хатларыңнан:
Кыю разведчик син булгансың.
Дошман оясын туздырып,
Әсирләрне күпләп алгансың.
Өзелеп көттек, әткәй, хатларыңны,
Ләкин алар озак көттерде:
Сугыш бетте, Җиңү көне килде,
Әмма синең хакта
Алган “кара кәгазь»
Барчабызның җанын көйдерде.
Мин дә күптән бабай инде,
Оныкларың үсеп беттеләр.
Алар, әткәй, охшаган сиңа
Солдат хезмәтен дә үттеләр.
Әнкәйнең дә васыяте хуп,
Эзләп таптым, әткәй, каберен.
Язлар саен Җиңү көне килер,
Онытмагыз солдат кадерен!.

Тыл ветеранына
Сания апа бүген ялда
Аңа инде туксан яшь.
Йөз яше дә чик түгелдер,
Кызлар кебек, күңеле яшь.
Яшьлек чоры туры килә
Рәхимсез сугышларга.
Тешне кысып түзә алар
Барлык авырлыкларга.
Окоп-чокыр казый алар,
Булыша солдатларга.
Җиңү көнен каршылыйлар
Япь-яшь кыз чакларында.
Дәрте аның ташып торган,
Һәр эш кулыннан килгән.
Шуңа күрә күкрәген
Орден-медаль бизәгән.
Озын гомер, шатлык телик
Сугыш геройларына -
Сания апа күк хөрмәтле
Тыл ветераннарына.

Хәтерләтә авыр еллар
Узды авыр еллар, җәрәхәтләр төзәлде,
Төзәлмәде күңел җәрәхәте.
Тынгы бирми герой-ветеранга
Яшьләй узган ачы хәсрәте.
Канлы сугышка кердек бергәләп,
Яңгырады шартлау, ату тавышы.
Йоклаганда искә төшә куркыныч хәлләр,
“Мин исән-сау”, - дигән дусның авазы.
Төннәр озын, уза авыр уй-хәсрәт белән,
Иртән исән-имин кояшны каршылау.
Мин бүген дә исән-сау, дуслар белән,
Төштә куркып уянам узган афәтләрдән.
Бөек җиңүгә җитмеш биш ел тула
Сирәгәйде безнең сафлар.
Геройларның исемнәре ташларга уелды,
Онытмагыз безне, якташлар.