“Без шундый әниебез булуы белән бәхетле”

Аны туган көне белән котларга район башлыгы Илһам Кашапов килгән иде, ул аңа чәчәк бәйләме, бүләк, шулай ук Россия Президенты исеменнән шәхси хат тапшырды. Аның белән бергә юбилярны социаль яклау бүлеге башлыгы Рәшидә Сәхәбиева, район ветераннар советы рәисе Эльгиза Фәйзуллина, Шәле һәм Богородск авыл җирлекләре башлыклары Илшат Әхмәтҗанов һәм Фәрит Фәезов, әлбәттә, туганнары һәм якыннары килде. Фатыйма Сабирҗан кызының Илһам Миңнеханович белән чәй табыны артында әңгәмәсе аеруча күңелле булды, ул үзенең тормышы турында сөйләде.

Фатыйма Шәрипова Газизә һәм Сабирҗан Мөхәммәтҗановлар гаиләсендә дүртенче бала булып дөньяга килә. Аларның гаиләсе зур булган, сигез бала тәрбияләп үстергәннәр.
- Безне кечкенәдән эшкә өйрәтеп үстерделәр, - дип искә ала Фатыйма Сабирҗановна. - Тик менә безнең балачак илебезнең иң авыр чорларына туры килде. Бөек Ватан сугышы башлану турында олылардан белдек. Барысы да елады, фашистлар турында куркыныч сөйләшүләр тынмады.
Әлбәттә, ул вакытта без сугышның нәрсә икәнен ахыргача аңлап бетерми идек. Ир-атлар фронтка китә башлагач, без аларның эшен үз өстебезгә алдык, вакытыннан алда үсеп җиттек.
Фаҗига безнең гаилә яныннан да читләтеп үтмәде. Без әтине, олы абыйларым Галим белән Таһирны яу кырына озаттык. Әни биш кызы белән калды. Гаиләне ничек тә булса ашатырга кирәк иде. Без, олыраклар, колхозга урнаштык, миңа ул вакытта нибары 11 яшь иде. Укырга да кирәк, өй мәшәкатьләре дә җитәрлек булды.
Безне Алексеевск, Лаеш районнарына утын кисәргә җибәрделәр. Билгеле, бик авыр вакытлар булды, сүз белән генә әйтеп бетереп булмый. Хәзерге буын безнең күргәннәрне беркайчан да күрмәсен.
1945 елның маенда авылда сугышның бетүе турында шатлыклы хәбәр яңгырады. Ир-атлар кире әйләнеп кайта башладылар. Тик минем абыйларым гына кайтмады, алар һәлак булдылар. Әти соңрак безнең колхозга эшкә урнашты. Минем тагын бер сеңлем туды.
Мин исә фермада сыер савучы булып эшләдем, минем стажым – 42 ел. Миңа хезмәттәшләрем белән бәхет елмайды, остазларым - танылган сыер савучылар: Хәлимә Гыйбашева һәм Социалистик Хезмәт Герое Мәрфуга Шәйхиева. Соңрак без Хәлимә апа белән кодагыйлар булдык.
Булачак ирем Габдулла ат караучы булып эшләде, шулай ук эштә таныштык. Безнең өч балабыз - ике ул һәм кыз туды. Хәзер аларда еш кунак булам. Дөрес, олы улым Гыйният 26 ел элек вафат булды, ә иремнең юклыгына 30 елдан артык. Шәледә дә, Богородскида да яшим.
Быел бездә юбилейлар күп, миңа - 90, сеңлем Язиләгә - 80, иң кечебез Фазыйләгә – 70, улым Наилгә 60 яшь. Минем балаларым, киленнәрем, кияүләрем, оныкларым, оныкчыкларым искиткеч, - диде юбиляр.
Балалар да әниләренең янәшәдә булуына шат.
- Ул һәрвакыт күңелле, хәрәкәтчән, беркайчан да эшсез утырмый. Тели икән, кар да көри, идәннәрне дә юа, бәрәңге дә казый, йорт тирәли чүп үләнен дә чаба. Газеталар укырга, сериаллар карарга ярата. Без шундый әниебез булу белән бик бәхетле, - ди балалары.