Педагогик хезмәт ветераны Нурания Зиннәтуллинага 75 яшь тула

Нурания Шакир кызы Чистай районының кечкенә генә Иске Роман авылыннан гади колхозчы гаиләсендә туган. Аның кечкенәдән укуга омтылышы көчле була, ул бик күп укый, сыйныфташлары арасында пөхтәлеге һәм тыңлаучан булуы белән аерылып тора. Җиде еллык мәктәпне тәмамлаганнан соң, яшьтәшләре колхозга эшкә китә, ә Нурания алар артыннан иярергә ашыкмый. Ул укуны ташларга теләми, күрше авылда урта мәктәптә белем алу турында уйлый. Теләгенә ирешә дә. Һәр көн иртә торып, яңа мәктәпкә укырга бара. Юл якын булмый - җиде километр араны җәяү йөри ул. Әмма аның омтылышы шулкадәр көчле була, бу ерак ара аның өчен чүп кенә тоела. Көчле яңгырлар да, карлы бураннар да, караңгы урман юлы да аны куркытмый.
Шулай итеп, ул Казан педагогика институтына укырга керү өчен «билет» ала. Югары уку йортында язмыш аңа зур бүләк ясый. Биредә кыз булачак ире Рәүф Зиннәтуллин белән таныша. Алар арасында җылы мөнәсәбәтләр студентлар лагерында барлыкка килә, анда алар күп вакытларын бергә уздыралар – көймәдә йөзәләр, матур урыннар буйлап йөриләр, кичен учак янында җырлар җырлыйлар.
Егет институтны бер ел алдан тәмамлый һәм туган ягы Мамадыш районына китә. Аерылышканда гашыйклар бер-берсеннән башка яши алмауларын аңлый. 1968 елда алар Мамадышта яши һәм эшли башлыйлар. Мәктәпкә эшкә урнашалар. Нурания химия һәм биология, Рәүф физкультура укыта. Ике елдан соң Зиннәтуллиннар гаиләсен Питрәч районына эшкә чакыралар, анда яңа мәктәп ачыла һәм укытучылар туплыйлар. Аларга яшь гаилә өчен бик мөһим булган торак вәгъдә итәләр. Бу вакытта инде аларның бер яшьлек кызлары була. Шуңа күрә алар бу тәкъдимне шатланып кабул итәләр һәм Ленино-Кокушкинога күчәләр. Чит авылга бик тиз ияләшә алар. Аларны табигатьнең матурлыгы һәм ачык йөзле кешеләр үзенә тарта. Нурания Шакировна озак вакытлар химия һәм биология дәресләре укыта, ә аннары яңа фән – технологияне үзләштерә. Дөрес һөнәр сайлавына ул көннән-көн инана гына бара. Нурания апа балаларга күңел җылысын кызганмый, алар да аңа шулай ук җавап кайтара. Һәр дәрескә ныклап әзерләнә, һәр балага сокланып карый һәм укытучы булуы белән чиксез горурлана.
Мәктәптә 35 ел вакыт сизелмичә дә үтеп китә. Нурания Шакировна пенсиядә булса да, үз белеме өстендә эшли. Мәдрәсәгә укырга керә, догалар укырга өйрәнә һәм гарәп телен үзләштерә. Аннары ул укучыларны бу телгә өйрәтә, ә Осиново мәчетендә хатын-кызларны Ислам нигезләре белән таныштыра һәм гарәп теле укыта.
Дин аңа көч бирә, күңелен тынычландыра, яшәргә булыша, тормыш иптәшен югалтуын кичерергә булыша. Алар 40 ел бергә бәхетле яшиләр. Хәзер Нурания Шакировна янәшәсендә кызы Гөлнара, улы Рөстәм, шулай ук өч оныгы бар.
- Үткәннәргә кире әйләнеп кайтса, әни кабат укытучы һөнәрен сайлар иде һәм данлыклы укытучылар эшчәнлеге белән шөгыльләнер иде. Ул башка бернәрсә турында да хыялланмады. Ходай аңа озын гомер һәм нык сәламәтлек бирсен, - диде кызы Гөлнара.
Нурания Шакировнаның элеккеге укучылары бүген дә аның янына кунакка киләләр, күчтәнәчләр тапшыралар һәм бәйрәм белән котлыйлар. Алар үз юлларында күп еллардан соң да онытып булмый торган чын укытучыны очратулары белән бәхетле.