Балалар Нәүрүзне каршылый

Семинарга район һәм авыл балалар бакчаларыннан татар теле һәм әдәбияты укытучылары, музыка тәрбиясе бирүчеләре килгән иде.
Нәүрүз - яңа көн, яңа ел дигәнне аңлата. Безнең борынгы бабаларыбыз Яңа елны нәкъ менә яз көне каршылаган һәм билгеләп үткән. Балалар да бу бәйрәмне нәкъ шул заман гореф-гадәтләренә туры китереп күрсәтә алды. Бу аларның күмәкләшеп йорттан-йортка кереп, җырлар җырлап, шигырь сөйләп, йорт хуҗасына мактау сүзләре әйтеп, бүләк җыеп йөрү йоласында, күмәк җырлы-биюле уеннарында чагылды. Балаларның "Шома бас", "Уйнат, уйнат, гармуныңны", "Уфа-Чиләбе" җырлы-биюле уеннарын карап хәйран калдык. Шулай ук чарадагы әкият геройлары: Убырлы карчык, Кыш бабай һәм Нәүрүзбикә хакында да әйтеп үтәргә кирәк. Убырлы карчык, гадәттәгечә, тискәре герой һәм ул кыш бабайның тылсымлы таягын алып, Нәүрүзбикә булып хакимлек итәргә тели. Кыш бабай да ансат кына үз урынын бирергә ашыкмый. Нәүрүзбикәгә аның белән хәйран гына ярышырга да туры килә һәм яхшылык белән дөреслек өстенлек ала. Кыш бабай үз урынын бирергә ризалаша. Нәүрүзбикә кулына тылсымлы таягын тотып, балаларга үзенең изге теләкләрен җиткерә. Ул аларны табигатьне сакларга, тирә-юньне чиста тотарга, кошларны, җәнлекләрне, бөҗәкләрне рәнҗетмәскә өнди, игеннәр мул уңыш бирсеннәр иде.
Чара шулай тәмамлана. Соңыннан балаларны һәм кунакларны яңа пешеп чыккан хуш исле коймаклар белән сыйладылар... Дөрестән дә, киләчәк буын табигатьне саклап, яклап яшәсен, борынгы әби-бабаларыбызның матур гореф-гадәтләрен онытмасын иде.