Елена Халатова: “Ялда да үземнең әбиләремне сагынам”

Социаль хезмәткәр көне алдыннан без инде 19 ел гомере “Кайгырту” үзәге белән тыгыз бәйләнгән бу һөнәр вәкиле турында сөйләрбез. Көләч йөзле, ягымлы бу хатын-кыз үзенең ярдәменә аеруча мохтаҗ кешеләргә көн саен күңел җылысын бүләк итә.

Фото язма героеның шәхси архивыннан

– 2006 елда дустым мине бу эштә үземне сынап карарга чакырды, – дип искә ала Елена Владимировна. - Ул чагында мин, монда гомерем буе эшләрмен, дип уйламаган да идем.

Аның эш көне Валя апасы – ялгыз пенсионер Валентина Серафонтова янына барудан башлана, социаль хезмәткәр аның өчен чын-чынлап якын кешесенә әверелгән.

– Кайчак ялда да үземнең әбиләремне сагынам, – ди Елена Халатова. – Шушы еллар эчендә алар миңа туганнарым кебек якын булып беттеләр.

Көн саен алты кеше аның ярдәмен көтә – ризык әзерләргә, кибеткә барырга, аларны хастаханәгә озата барырга кирәк.

– Һәркем индивидуаль якын килүне таләп итә, – дип аңлата социаль хезмәткәр. – Кемдер көйсезләнә, аннары гафу үтенә, аннары барыбер уртак тел табабыз. Көйсезрәкләре алданрак мине куды да әле, әмма хәзер алар минем барыбер китмәячәгемне белә инде.

Аның безнең арабыздан китүчеләр турында әйткән сүзләре аеруча дулкынландыргыч яңгырый:

– Кайвакыт онытылып, үзем дә сизмәстән, шул кеше яшәгән йортка таба китәм, ә ул юк бит инде. Әлбәттә баштарак моны аңлау бик авыр.

Ул Казан төзелеш, архитектура һәм шәһәр хуҗалыгы көллиятендә берничә ел читтән торып укыган.

– Уку җиңел булмады, ләкин минем үз тәҗрибәм күбесенчә без үткәннәр белән туры килде. Мин үземне ышанычлы хис иттем, – дип билгеләп үтә ул.

Өйдә аңа ире Владимир һәм балалары – 15 яшьлек Игорь һәм олы кызы Анастасия ярдәм итә.

– Мин өйдә үземнең эш-мәшәкатьләрем турында сөйләмим, ләкин ирем барысын да аңлый һәм кайчакта: “Бәлки, җитәр?” – дип сорап куя, – ди елмаеп Елена Владимировна. – Ләкин мин үземне үз урынымда дип хис итәм, минем ярдәмем кирәк икәнен аңлыйм.

“Кайгырту” үзәгендә 46 хатынкыздан торган дус коллектив эшли.

– Без һәрвакыт бер-беребезгә ярдәм итәбез, – дип сөйли язмабыз герое. – Катлаулы хәлләр килеп туса, директор Эльвира Илдус кызына мөрәҗәгать итәбез. Ул ярдәмгә волонтерларны җәлеп итә ала. Мәктәп укучылары безнең тәрбияләнүчеләрнең ишегалларында кар көриләр, башка эшләрдә ярдәм итәләр.

Ни өчен яшьләрнең социаль хезмәткәр буласы килми, дигән сорауга Елена Халатова:

– Мөгаен, куркалардыр. Сабыр булырга, чисталык сакларга, кеше белән һәрвакыт ягымлы сөйләшергә кирәк. Бу эш кенә түгел – бу күңел кушуы, – ди.

Хезмәте өчен ул район башлыгы, “Кайгырту” үзәге һәм “Бердәм Россия” партиясе грамоталарына лаек булган. Ләкин аның өчен төп бүләк – тәрбияләнүчеләренең рәхмәте һәм көн саен кемнеңдер тормышын бераз яктырак итүен аңлау.

– Без һәрвакыт хәрәкәттә, – ди Елена Владимировна. – Үземне башка эштә күз алдына китерә алмыйм. Бу минеке.

Шулай итеп бу хатын-кыз көн саен башкаларга шәфкать күрсәтеп, зур батырлык кыла, чын кешелеклелекнең гади эшләрдә һәм ярдәмгә мохтаҗлар турында эчкерсез кайгыртуда булуын исбатлый.