Җирле шагыйрәбез Мария Максимовадан шигъри бүләк

Шомырт чәчәкләре
Тирә-якка хуш исләр бөркелә:
Ап-ак чәчәк аткан шомыртлар.
Һаваларда, күбәләктәй очып,
Шаярыша кебек болытлар.
Иртә таңнан йокыдан торуга,
Куям ачып тәрәзәләрне,
Хуш исләре өйгә керсен диеп,
Куям күтәреп пәрдәләрне.
Туй күлмәге кигән кебек алар,
Шомыртларга бигрәк килешә.
Һәр ел чәчәк атканда шомыртлар,
Җир йөзенә салкыннар төшә.
Җир өстенә, ап-ак карлар кебек,
Шомырт чәчәкләре коела.
Туй күлмәге кигән кәләшмени?
Искитәрлек матур тоела.
Атлап йөрим чәчәкләр өстеннән,
Чәчәкләрне җилләр тараткан.
Ямьле дөньяларда яшәр өчен,
Ходай безне сөеп яраткан.
Исертерлек хуш ис, шомырт исе,
Гашыйкларның башы әйләнә –
Менә инде шушы көннән нәрсәдәң соң
Язмышлары бергә бәйләнә.

Алмагачлар
Бакчабызда без утырттык
Бик күп төрле алмагач,
Таң атканда кунып сайрый,
Алмагачта сандугач.
Яфрак ярырга онытып,
Алмагач чәчәк ата,
Җәй аенда көннәр озын,
Кояш кызарып бата.
Алмагачлар шау чәчәктә,
Хуш исләр тараталар.
Бал кортларының кунганын
Алар көтеп алалар.
Алмагачлар һәр ел саен
Күп итеп алма бирә.
Алмалар ашарга диеп,
Күршеләр безгә керә.
Яныбыздан узган чакта,
Бакчабызга керегез,
Алмагачларның алмасын
Авыз итеп китегез.
Бакчамдагы алмагачлар,
Шаулап-гөрләп үсегез –
Салкыннарга бирешмичә,
Ел да алма бирегез.

Урман чәчәге ландыш
Алып кайтып утырттым мин
Урманыбыздан ландыш.
Бакчабызда үссен әле,
Өзмә, балам, син ялгыш.
Үстерәм бакчада аны
Чәчәкләр белән бергә.
Урман чәчәге булганга,
Утырттым аны түргә.
Хуш исле ландыш чәчәге
Иснәп туярлык түгел.
Урманнарда йөрим сыман –
Шатлана минем күңел.
Ландышларым, ландышларым
Хуш исләр тараталар.
Бакчама кергән һәркемне
Үзенә караталар.