Көн кадагына

Бакчада
Яратам мин җәй көнендә
Үзебезнең бакчаны.
Бик мул булып үсә анда
Кыяр, кишер, шалканы.
Җәй башында кызаралар
Түтәлләрдә җиләкләр,
Кирәк чакта явып китә
Яңгыры да чиләкләп.
Бал кортлары ширбәт җыя –
Чәчәкләргә куналар.
Аллы-гөлле күбәләкләр
Бер-берсен куалар.
Уңышларны җыябыз без
Чиләкләп тә кәрҗинләп.
Тырышып хезмәт итәбез без
Үрмәләп тә чүгәләп.
Өлгерәбез вареньелар,
Компотлар ясарга да.
Мул уңышлар үстерәбез –
Күңелле ашарга да.
Иртә-кичен су сибәбез
Сөенәләр түтәлләр.
Бездән калышмыйча эшли –
Үрнәк ала бүтәннәр.