Кышкы матурлыктан күңелемдә шигъри юллар туды

Кышкы мизгел
Күбәләкләр очкан кебек
Салмак кына кар ява.
Тирән итеп сулыш алам,
Бигрәк чиста, саф һава.
Бала-чагалар шатланып,
Чана, чаңгы шуалар.
Мишә буе гөрләп тора,
Чыр-чу килә - шук алар.
Урман, болын, кырларыбыз
Ак юрганнар ябынды.
Шул мизгелдә күңелләрем
Балачакны сагынды.

Кар бураны
Һич кенә дә көтмәгәндә
Карлар ишелеп ява.
Күк йөзен каплаган болыт,
Күренми зәңгәр һава.
Котырып яуган ак карлар
Күмеп китә юлларны.
Буранлы төннәр еракка
Алып китә уйларны.
Тирә-юньгә кар бураны
Өеп куйган зур таулар.
Җемелдәгән ап-ак карлар
Безнең күңелне яулар.