ШИГЪРИЯТ СӨЮЧЕЛӘРГӘ

Рәхмәт әйтәм, әнкәй, сиңа

Тапкансың да мине, баккансың.

Бәхетләре мулдан булсын, диеп,

Тормыш юлларына озаткансың.

Бәхетләрем мулдан булмаса да,

Гомер иттем, әнкәй, бер чама

Газаплар да булмадылар түгел,

Түздем инде, әнкәй, шулай да.

Балалар да үсеп буйга җитте,

Үз юлларын инде таптылар.

Үз парларын таптылар да бергә

Тормыш арбаларын тарттылар.

Балалардан кадерлерәк ни бар,

Кадерлерәк ни бар дөньяда?!

Озын гомер теләп, дога кылам,

Рәхмәт әйтәм, әнкәй, сиңа да.

Туган авылым

Туган авылым бигрәк матур,

Зур ак кала диярсең,

Иртән кояш чыккан  чакта,

Алсу нурга күмеләсең,

Сагынып кайтам ак каламны,

Китсәм әгәр еракка.

Һич тиңнәр юк авылыма,

Язлар җиткәч бигрәк тә.

Тезелешеп кошлар кайта,

Онытмадык без, диеп.

Табигать тә каршы ала,

Яшел күлмәген киеп.

Бигрәк матур табигатең,

Мин шуңа хәйран калам.

Башка җирдә яши алмам,

Мәңгегә синдә калам.