ШИГЪРИ ТӘЛГӘШЛӘР

Бу җәйләрдә төннәр бигрәк кыска,

Көннәр үтә, күктә ай калка,

Уйнап-көлеп туймый да каласың,

Әкрен генә сызылып таң ата.

Яшь чакларда күңел тиле шул ул,

Яшьлек узмас кебек тоела,

Арбаларын тартып гомер үтә,

Олыгайгач күңел бераз боега.

Әкрен генә гомер үтеп бара,

Яшь вакытлар төшә исләргә.

Шул чакларны уйлап йөрисең дә

Йоклаганда керә төшләргә.

Бигрәк тиз уза шул бу гомерләр,

Һәрберебез шуны аңлыйдыр.

Кадерләрен белеп яшәргә тырышыйк

Бу дөньяда беркем калмыйдыр.

Күршем Фәниягә

Каш өстенә кулларыңны куеп,

Балалар шулай көткәнсең,

Тырышып-тырышып, көннәр буе эшләп,

Бик күп еллар гомер иткәнсең.

Олы кеше шулай киң күңелле,

Шатлана ул һәрбер уңышка,

Авырмаса, план корып йөри.

Иртән йокысыннан торышка.

Җирләр кипкәч, бакчаларга чыгып,

Кулларыңа көрәк аласың.

Бакчаларда эшләп юанасыңдыр

Басасыңдыр йөрәк ярасын.

Әгәр саный китсәң, бу тормышта

Төрле чаклар булып узганнар.

Маңгаеңа сырлар өстәлгәннәр,

Чәчләреңә чаллар кунганнар.