Мина шартлаганда да исән калган

“Сезгә безнең гаиләдәге геройлар турында сөйләргә телим. Кызганыч, алар турында без аз беләбез, шулай да без төрле чыганаклар буенча мәгълүмат эзләүне дәвам итәбез.
Иремнең бабасы, Кокорин Петр Александрович, 1917 елда Чернопенье авылында туган. 1940 елда Столбище районы хәрби комиссариаты тарафыннан мобилизацияләнгән, рядовой, армия пункты өлкән гуртоправы, 1945 елда демобилизацияләнгән. Смоленск сугышларында катнашкан. “Сугыштагы хезмәтләре өчен” медале бар. Ул 1981 елда вафат булды. Петр Александровичның 8 баласы, 19 оныгы һәм 26 оныкчыгы бар.
Минем бабаем, Иван Романович Калистратов, 1925 елда Богородск авылында туган. 1943 елда Столбище район хәрби комиссариатыннан мобилизацияләнгән, рядовой, утчы, 1944 елда демобилизацияләнгән. I дәрәҗә Бөек Ватан сугышы ордены кавалеры. Бабаем сүзләре буенча мин сугыш вакытында аның күп тапкыр яралануын беләм. Аның исеме һәлак булган сугышчы буларак Хәтер китабына да кертелгән булган. Бер тапкыр яраланганнан соң ул бик озак госпитальдә ята, шуңа күрә аны барысы да исән түгел дип уйлыйлар. Алар дошман минасы астына эләккән хәрби машиналарда булганнарның күбесе һәлак булган. Минем бабам да шунда була. Ул кулындагы ике бармагын югалта,  аркасы яралана. Бабай шулай ук кышын билгә кадәр салкын су аша чыгарга туры килгәнлеге, шул чакта беркемнең дә авыртмавы турында да сөйләгәне булды. Ашарга булмаганда кешеләр ачлыктан черек бәрәңге ашаганнар. Ул туксан яше туларга ярты ел кала вафат булды. Аның 7 баласы, 14 оныгы, 10 оныкчыгы бар.
Без үзебезнең геройлар турында һәрвакыт истә тотабыз, аларны хәтерлибез, алар белән горурланабыз һәм беркайчан да аларның батырлыклары турында онытмаячакбыз”.

Хөрмәтле питрәчлеләр, хәтер акциясендә катнашу өчен гаиләләрегездәге геройлар турында язмаларыгызны “Редакциягә" тамгасы белән ТР, Питрәч авылы, Совет урамы, 34 нче йорт адресы буенча юллагыз яки algared@yandex.ru электрон адресына җибәрегез.