Чыты авылында яшәүче Гыйззәтуллиннар гаиләсе һәркемгә үрнәк булырлык

9 ел сыер сава кыз, шуннан үзебезнең авыл егете Мөхәммәт белән танышып, 1979 елны бергә тормыш корып җибәрәләр. Ул фермада эшләвен дәвам итә. Аларның бер-бер артлы өч балалары - Айгөл, Марат, Рамилә дөньяга килә. Кече кызлары туган елны Казахстан якларына акча эшләргә диеп чыгып китәләр. Анда абыйлары Хәлил гаиләсе белән яшәгән була. Ике елдан соң, туган якларын сагынуга түзә алмыйча, кире авылларына әйләнеп кайталар. Туган җир үзенә тарта шул. Мөхәммәтнең әти-әнисе белән бергә яши башлыйлар. Аннан соң колхоз аларга яңа йорттан фатир бирә.

Гыйззәтуллиннар өч балаларына да югары белем бирәләр, бүгенге көндә алар үз гаиләләре белән матур итеп тормыш итәләр. Айгөл үз гаиләсе белән Казан шәһәрендә яши, үзе укыган институтның китапханәсендә эшли, Рамилә район үзәгендә яши, "Каймак" кибетендә менеджер булып эшли, Марат район үзәгендә ике катлы йорт җиткереп чыкты, Казан шәһәрендә үз эшен ачып, пластик тәрәзәләр кую белән шөгыльләнә. Барысының да балалары бар, аларны тәрбиялиләр.

Гыйззәтуллиннарның балалары гына түгел килен һәм кияүләре дә үзләренә охшаган. Барысы да уңган-булган, тәртипле, кулларыннан килмәгән эш юк.

Шуны искә алып үтәсем килә, Мөхәммәт һәм Даниянең балалары үскәндә, өй һәрвакыт чиста, пөхтә, анда тып-тын иде. Алар бик тату һәм дус булдылар. Хәзер дә бер-берсен хөрмәт итәләр, бер-берсенә булышып, ярдәмләшеп яшиләр. Ял көннәре, бәйрәмнәр дә барысы бергә, әниләре янына, туган йортка җыелалар. Әтиләре мәрхүм инде, 2008 елны яман чирдән үлде. Пенсиягә дә чыга алмыйча калды. Балалары әтиләрен терелтү өчен көчләреннән килгәннең барысын да эшләделәр. Әмма файдасы гына булмады. Әтиләре башта колхозда тракторда эшләде, аннан соң төрле эшләрдә йөрде. Ул улым-кызым, дип өзелеп торды. Балалары да әти-әнисен хөрмәт итте һәм хәзер дә әниләрен кадерләп яшиләр. Барысы да туган җанлылар, әти-әнисенең туганнары белән аралашып, туганлашып яшиләр. Дания олы хөрмәткә лаек ана. Бүгенге көндә лаеклы ялда, балаларының хөрмәтен, игътибарын тоеп яши.